Ik heb een grafhekel (wat een fijn woord is dat!) aan het hele gedoe rondom guilty pleasures. Wie bepaalt wat ‘goed’ en ‘fout’ is? En waarom zou je je moeten schamen om je muzieksmaak?
Ik vind liedjes leuk, ongeacht of het door de ‘smaakpolitie’ goedgekeurd is. En ik schaam me nergens voor, waarom zou ik? Als ik blij word van een liedje, het uit volle borst mee kan (en wil) zingen en er gekke dansjes op kan doen, kom ik daar gewoon voor uit! BAM!
Zullen we met z’n allen het begrip ‘guilty pleasures’ verbannen uit ons vocabulaire? Om mijn statement kracht bij te zetten heb ik een heerlijk fijn lijstje met leuke, vrolijke, maffe, goede nummers gemaakt. Geniet ervan. En schaam je nergens voor.
Afgelopen zaterdag heb ik volop genoten van het Eurovisie Songfestival, de inzending van IJsland was één van mijn favorieten. Ok Go met een Power Rangers-sausje, ik word er blij van :)
Paul Simon en Chris Isaak guilty pleasures? Say whaaaaat? Vaak zijn guilty pleasures gewoon nummers die eigenlijk heel erg leuk zijn. Mijn ultieme is nog nooit geraden trouwens! Michelle heeft het opgegeven geloof ik haha.
BeantwoordenVerwijderenWat is jouw ultieme dan? Ik ben benieuwd ;)
BeantwoordenVerwijderenEn ik word van heel veel nummers blij! De versie van Wicked Game van JV McMorrow vind ik denk ik nog mooier dan het origineel..
100% mee eens, en je lijstje die je had gemaakt is reeds langsgekomen en ik heb genoten van al die fijne hits.
BeantwoordenVerwijderen@Stijn;
Mogen we iets van een hint in welke richting we moeten denken? Is het uit je jeugd of langer geleden?