Ik hou wel van een beetje Oasis op z'n tijd. De documentaire Supersonic gaat over de beginjaren van Oasis, tot en met de mega-concerten op Knebworth in 1996. Het begint al goed met minstens 5 fucks in 1 zin, dat zet meteen de toon! Ik vond het opvallend hoe veel oud materiaal er tussen zit, zelfs uit de periode dat Noel nog roadie was. De documentaire belicht niet alleen het succesverhaal van Oasis, het laat ook de moeizame relatie van de broertjes Gallagher zien. Het voelde als een trip down memory lane, ook al werd ik pas in 2002 echt Oasis liefhebber. Een aanrader, ook als je niet zo heel veel met de band hebt. ;)
2. Inferno (bios)
Na de Da Vinci Code en Angels & Demons is er weer een nieuwe Dan Brown verfilming. Van Inferno heb ik het boek niet gelezen, maar dat was voor deze film geen probleem. Tom Hanks is (uiteraard) weer van de partij als Robert Langdon en deze keer komt Felicity Jones er bij als vrouwelijke factor. De eerste 15/ 20 minuten vond ik lastig om doorheen te komen vanwege de cameravoering, ik werd er zelfs een klein beetje onpasselijk van. Gelukkig kalmeerde het daarna en kon ik genieten van een spannende achtervolging door Florence. Geen enorme verrassingen, gewoon heerlijk vermaak.
3. The Time Traveller's Wife
Ik hou wel van een tijdreis film op z'n tijd: About Time is denk ik 1 van mijn favorieten in het genre. Bij The Time Traveller's Wife werkt het net iets anders: de tijdreiziger heeft geen invloed op wanneer 'ie gaat tijdreizen, en waar naartoe. Zo kan het dus zijn dat Henry's toekomstige vrouw hem herkent van vroeger, terwijl hij zelf nog niet bij haar langs is geweest. Heden, verleden en toekomst worden random door elkaar laten zien, wat het niet heel makkelijk maakt voor de kijker. Ze voegen gewoon wat grijze haren toe bij de hoofdpersoon en dan mag je het raden. Je moet ook niet heel erg gaan nadenken, want dan blijft er weinig van het verhaal over. ;)
Het is gewoon een lieve, romantische film met hier en daar wat drama. Ik vond het mooi!
4. Smoorverliefd
Soms ga ik een beetje uit mijn comfort zone en kijk ik een Nederlandse film. Het acteren is vaak cringe-worthy, maar er valt altijd wel wat te lachen. Zo ook bij Smoorverliefd. Het verhaal (verschillende vrouwen zijn op zoek naar echte liefde) stelt misschien niet zo veel voor, maar bij onderstaande quote moest ik echt even de film pauzeren omdat ik niet meer bij kwam van het lachen. ;)
'Er zal toch wel iets goeds tussen zitten?' (over een script)
- Ja, de spaties!
5. Miss Peregrine's Home for Peculiar Children (bios)
De nieuwe Tim Burton. Meer is er niet nodig om mijn interesse te wekken. Miss Peregrine's Home for Peculiar Children is gebaseerd op een boekenreeks, waar ik eerlijk gezegd nog nooit van had gehoord. Het hele gebeuren deed me een beetje denken aan X-men, maar dan voor tieners. Ieder kind in de film heeft namelijk een bepaalde gave, varierend van kracht, vliegen tot het versneld kunnen laten groeien van planten. Ze zijn alleen niet veilig in de gewone wereld, vandaar dat Ymbrynes (waaronder dus ook Miss Peregrine) ze in zogenaamde time-loops beschermen tegen de slechteriken (onder leiding van een super freaky en awesome Samuel L. Jackson).
Miss Peregrine is niet Burton's beste film, maar het is wel onmiskenbaar zijn stijl. De decors, de kostuums... alles is met ontzettend veel aandacht in elkaar gezet. Een aanrader als je van fantasy houdt!
6. Sixteen Candles
Ik probeer iedere maand wel een jaren 80 'klassieker' te kijken, en deze maand is het tijd voor Sixteen Candles. Wederom met Molly Ringwald, a.k.a. de koningin van de tiener romkom. Dit keer vergeet de hele familie haar verjaardag, omdat ze te veel bezig zijn met het huwelijk van zuslief. En dan komt er ook nog eens bij dat Molly's crush haar niet staan en een overmatig geile puber haar stalkt. Ah boe.
Ik vond Sixteen Candles eerlijk gezegd niet veel aan: stomme geluidseffecten, over-the-top acteerwerk en een flut verhaaltje. Het kijkt wel makkelijk weg en het duurt ook niet bijster lang, dat scheelt. En het kleine rolletje voor John Cusack vond ik dan weer wel erg leuk. Wat een broekie...
7. Ghostbusters (2016)
Ik heb het kijken van deze film lang uitgesteld. Niet omdat ik zo'n mega fan ben van het origineel, maar omdat ik het ronduit belachelijk vind dat Hollywood alle classics opnieuw wil uitbrengen. Verzin eens iets nieuws! Deze all-chick Ghostbusters is niet bepaald goed te noemen, maar er zitten nog wel wat aardige momenten tussen. Chris Hemsworth, bijvoorbeeld. ;)
8. The Three Musketeers (2011)
Ik sluit de maand af met nóg een remake, en wel van het (in mijn ogen) briljante The Three Musketeers uit 1993. Laten we het er op houden dat die versie ultiem jeugdsentiment is. ;)
Netflix heeft veel van dit soort 'nieuwe versies', vandaar dat we (Rianne en ik) er bij kwamen. Ik zal het kort houden: wat een flutfilm. We waren nog niet eens op de helft toen we besloten de themesong van de animatieserie 'Albert de Vijfde Musketier' erbij te halen - ken je die nog?! Ook was het een mooie gelegenheid om een lijstje te maken voor de jaren 90 movie challenge die (ongetwijfeld) binnenkort van start gaat.
Deze remake van de Three Musketeers barst van de clichés, slecht acteerwerk, nog belabberde special effects en matig verhaal. Het enige positieve aan deze film: Luke Evans (yum) en de enigszins belachelijke kostuums. Zelfs Orlando Bloom kon de film niet redden...
