zaterdag 23 april 2016

Something completely different... The Tempest

2016 is Shakespeare jaar: het is 400 jaar geleden dat deze bard overleed, en over de hele wereld wordt zijn leven en werk gevierd. En dus ook in Belfast!

Ik ben niet echt een Shakespeare kenner, ik kom niet veel verder dan een vijftal toneelstukken, een handvol sonnetten en (uiteraard) de online Shakespearean insult generator. Als taalliefhebber kan ik het werk van William zéker waarderen, hij heeft zo veel toegevoegd aan de Engelse taal! Er duiken de laatste tijd veel artikelen op over wat hij zoal heeft bijgedragen (zoals deze), je zult er van versteld staan. Ik moest hard lachen om 'swagger'!

Ik heb dus wel eens iets van de beste man gelezen, maar nog nooit live in actie gezien. Om één of andere reden staan toneelstukken niet hoog op mijn prioriteitenlijstje, als ik 'cultureel doe' ga ik eerder naar een dansvoorstelling of een (klassiek) concert.

Dit weekend wordt in Belfast 'The Tempest' opgevoerd, een toneelstuk dat ik eerlijk gezegd niet kende. Het verhaal gaat over Prospero, een magiër die wraak wil nemen op zijn broer en de koning van Napels. Hij is namelijk verbannen naar een desolaat eiland, waar hij woont met zijn dochter Miranda, een man-slave en een geest. Als zijn vijanden schipbreuk lijden is dat de perfecte gelegenheid weer de macht proberen te pakken, en zijn dochter te koppelen aan Ferdinand, de zoon van de koning.


Het stuk werd in het originele Engels opgevoerd, en de moderne toevoegingen maakte het af en toe een heel trippy geheel. Gedurende de 'bruiloft scene' van Miranda en Ferdinand komen er o.a. Ierse dansers, Afrikaanse trommelaars en Indische rituelen voorbij. Ook waren er rappers, beatboxers en een drumfanfare aanwezig. Ik vond het fantastisch, en met vlagen was het ook super hilarisch!

Deze uitvoering van The Tempest is gesponsord door Belfast City Council, vandaar dat alle communities zijn uitgenodigd om mee te werken. Het wordt gehouden in een warenhuis in het Titanic Quarter, en het scheepsbouwverleden werd in de openingsscène heel mooi verbeeld.


Wie weet ga ik later dit jaar nog wel een keer naar een Shakespeare uitvoering... dit is me in ieder geval erg goed bevallen!


donderdag 7 april 2016

Movie Update - Maart

Met een beetje vertraging is hier de update van maart! Het was een goede filmmaand, met aardig wat bioscoopbezoekjes. Ik heb een watchlist in Netflix aangemaakt, omdat ik vaak zó lang bezig ben met het uitzoeken van een film dat ik uit 'wanhoop' afhaak.

De Movie Challenge van Stijn zorgt ook voor aardig wat inspiratie trouwens...

1) Hail, Caesar! (bios)


Ik ben best wel fan van de films van de gebroeders Coen, zoals Fargo, No Country for Old Men, Oh Brother Where Art Thou en uiteraard The Big Lebowski. De poster en trailer van Hail, Caesar! wekte dus al snel mijn interesse. De cast is weer prima, met o.a. George Clooney, Tilda Swinton (in een dubbelrol!), Josh Brolin, Scarlett Johansson en Ralph Fiennes. Het is een film over de filmindustrie in de jaren 50, en we krijgen dus ook fragmenten van deze films te zien. Met onder andere Channing Tatum in een matrozenpakje, lol! Liefhebbers van gortdroge humor kunnen hun hart ophalen bij deze film, de scene met de discussiërende geestelijken over hoe Jezus in de film neergezet zou moeten worden is zooo grappig!

Het is niet de beste Coen film, maar ik heb me heel erg vermaakt. De pakjes, kostuums, dansjes... het klopte gewoon. ;) (en nee, het is geen musical so don't worry!)

2) A Little Chaos

Netflix film nummer 1 van de maand, over tuinieren in Versailles in de tijd van Louis XIV. Met uiteraard de nodige romantiek en kostuums, vandaar dat ik 'm aanklikte op een druilerige doordeweekse avond. De cast (Kate Winslet, Alan Rickman en Matthias Schoenaerts, die ik vorig jaar nog bewonderde in Far From the Madding Crowd) kan wat mij betreft de film niet redden, wat saaaai zeg. De plaatjes zijn prima in orde maar als je zowat in slaap valt heb je daar ook niet zo veel aan... ;)

3) Singin' in the Rain

Tijd voor een klassieker! Iedereen kent het liedje, en het plaatje van Gene Kelly in de regen. Ondanks dat deze film al uit 1952 stamt oogt het nog best fris (het zal de regen zijn?), met geweldige dans scenes. Het verhaal is ook leuk: met de overgang van stomme naar gesproken films blijkt dat één van de grootste filmsterren nogal een... ehm... onfortuinlijke stem heeft, en ze kan ook al niet zingen. Een getalenteerd showmeisje wordt ingeschakeld om achter de schermen alle vocalen op te nemen, maar dat mag de diva niet weten.


4) Goosebumps (bios)

Kippenvel, wie las het niet in de jaren 90 - of keek naar de serie. In deze film komen alle verhalen bij elkaar: R.L. Stine (gespeeld door Jack Black) leeft een zonderling bestaan maar als de nieuwe buurjongen verliefd wordt op z'n dochter, haar probeert te 'redden' en daarbij alle monsters uit Stine's boeken tot leven brengt breekt de pleuris uit. Goosebumps is een geinig avonturenfilmpje, niet bijster spannend of verrassend - gewoon prima vermaak. Dat sommige karakters zwaaaar over the top zijn neem ik maar voor lief.

5) Winter's Bone


Deze titel staat al een paar jaar ergens in mijn mentale harde schijf opgeslagen als een must-see en toen ik 'm voorbij zag komen besloot ik het er maar op te wagen. Jennifer Lawrence (wat was ze nog jong!) speelt een meisje dat op zoek gaat naar haar vader, omdat ze anders met haar broertje, zusje en moeder op straat komt te staan. Ze gaat bij allerlei vage, verre en louche familieleden langs om er achter te komen wat er met haar pa gebeurd is. Ik dacht dat het een echte road trip zou worden, dus ik was best teleurgesteld. Het wordt ook nergens écht spannend of interessant, het is een hoop gepraat en ik vond het eigenlijk een beetje zonde van mijn tijd.

6) The Witch (bios)

Het is maar goed dat ik van The Witch geen trailer had gezien, anders was ik zwaar teleurgesteld geweest. Het voorfilmpje doet namelijk vermoeden dat het een super enge horror/ thriller is, en dat is dus absoluut niet het geval. Het is wel een prachtig verhaal over hoe religieus fanatisme kan resulteren in een hoop paranoia en zelfs het verstoten van je eigen familie. Het verhaal speelt zich af in 17e-eeuws New England en het taalgebruik (come hither, lol) is daarop afgestemd. Er gebeurt een hele hoop níet, wat het erg intrigerend maakt. De spanning wordt heel subtiel opgebouwd (mbv schitterende muziek) totdat het vrij ongemakkelijk wordt om te kijken. Het einde was nogal... vaag, er riep iemand heel hard "WHAT?!" toen de aftiteling in beeld kwam - my thoughts exactly. ;)

Mijn favoriete karakter was trouwens de geit, Black Phillip!



7) Sing Street (bios)


Tijd voor wat luchtigers! Sing Street vertelt het verhaal van een jongen die door een band op te richten probeert een meisje voor zich te winnen. Het speelt zich af in het Dublin van de jaren 80, dus er komen een hoop verwijzingen naar de popcultuur van die tijd aan bod. De outfits en de muziek zijn echt fantastisch, en de film is met vlagen echt super grappig. Ik geloof dat deze film pas over een maand officieel in de rest van de wereld te zien is: nou, mis 'm niet! Een geweldige dosis feelgood!

8) Hotel Transylvania

Animatie doet het altijd wel goed in Casa di Anneke, en ik had al van meerdere mensen Hotel Transylvania aangeraden gekregen. Dracula heeft een dochter (natuurlijk, omdat het kan) en hij runt een hotel voor monsters om ze zo te beschermen tegen de wrede wereld. Mensen zijn eng, maar als een verdwaalde backpacker bij het hotel belandt gaan bij Daddy Drac alle alarmbellen rinkelen. Ik vond het een leuke film, prima om een keertje gezien te hebben! Er is een deel 2, wellicht kom ik daar binnenkort een keer aan toe...

9) Zootropolis (bios)

Een nieuwe Disney is altijd een goede reden om naar de bios te gaan, zeker als de karakters er zoooo snoezig uitzien als in Zootropolis (Zootopia in NL). Dieren hebben zich ontwikkeld en leven in harmonie met elkaar, en Judy Hopps is het eerste konijn dat geaccepteerd wordt bij de politie. Ze moet wel tegen allerlei vooroordelen vechten, maar weet het uiteindelijk ver te schoppen - met hulp van Nick de vos. Het is een kleurrijk en soms best wel spannend verhaal, vol detail en leuke karakters. Er zit ook genoeg in voor volwassenen, van dubbelzinnige humor tot maatschappijkritiek. Een echte aanrader!

10) My Big Fat Greek Wedding 2 (bios)

Soms doe ik een back-to-back bios bezoek (alliteratie, jeej!), en na Zootropolis gingen we meteen door naar My Big Fat Greek Wedding 2. Deel 1 stamt alweer uit 2002 en het een film die ik graag herkijk. Deel 2 brengt alle karakters terug, zelfs oma! (die is niet kapot te krijgen, lol!). Ook nu zijn er weer verwijzingen naar Griekse cultuur, de kracht van Windex en je eigen keuzes maken - meer van hetzelfde, maar wel leuk!

11) High Rise (bios)

De laatste film van de maand is meteen ook de wazigste. High Rise gaat over een exclusief, zelf-voorzienend flatgebouw waar mensen proberen hogerop in het gebouw te komen (het is een soort mini klassenmaatschappij). Niets moet en alles mag in het gebouw: er is vrije seks, veel drugs, een paard op het dak, excessieve feestjes en ga zo maar door. Een hoop 'wtf' momenten dus! Maar na een tijdje gaat het mis, de onderste woonlagen komen in opstand tegen de elite. De boel gaat helemaal naar de sodemieter, en er vallen best wat doden en gewonden. High Rise is niet voor iedereen, je moet een beetje van arthouse films houden. De cast (oa Jeremy Irons, Tom Hiddleston, Luke Evans en Sienna Miller) doet het prima en de kostuums waren ook tof, dat zorgde er voor dat ik tijdens de raarste momenten tenminste nog kon genieten van de visuals. ;)