vrijdag 1 maart 2013

[review] Keaton Henson - Birthdays

Schoonheid die pijn doet. Zo zou je de muziek van Keaton Henson (categorie introverte baardmans) het beste kunnen omschrijven. Deze man is gezegend met een bijzondere, hoge en uitermate breekbare stem, wat niet iedereen zal kunnen waarderen. Zijn voorgaande plaat, Dear, werd goed ontvangen en er werd dan ook door menigeen erg uitgekeken naar de opvolger Birthdays. Keaton Henson is een artiest die zijn hele hart en ziel in zijn muziek stopt – wat resulteert in pure en rauwe songs die zowel mooi en pijnlijk zijn om naar te luisteren.

Het eerste deel van de plaat is bijzonder sterk: met minimale middelen bereikt Keaton het maximale effect. Met subtiele elektrische gitaar, kabbelend en repetitief als een haardvuurtje en een sporadisch achtergrondkoortje. In 10 AM Gare Du Nord verzorgt Jesca Hoop met haar gouden stem kippenvel-bezorgende vocalen en de tekst doet de rest: “Please do not break my heart I think it’s had enough pain to last the rest of my life
Het gaat door in de categorie ‘tranentrekker’, met het schitterende You (mede mogelijk gemaakt door de subtiele strijkers op de achtergrond). Haal de doos tissues er maar bij, als Keaton “If you must die sweetheart, die knowing that your life was my life’s best part” zingt is het moeilijk om de ogen droog te houden.

Lying to You heeft een minimale begeleiding, waardoor de (schitterende) tekst nóg meer naar de voorgrond komt. Het vertelt het verhaal van een jongeman die eigenlijk helemaal niet verliefd is op zijn vriendinnetje.

I'm just as damn disappointed as you,
Only I just do better to hide it.
And the one thing that keeps me from falling for you,
Is I'm truly alone and I like it
.

Halverwege Birthdays komt er een verandering in Hensons geluid: Don’t Swim begint misschien zoals de voorafgaande nummers, maar halverwege verandert het tempo. Het geluid word grootser; een welkome verrassing. De steviger instrumentatie zorgt voor een nieuwe dimensie in het geluid en wordt nog beter zichtbaar in Kronos. Hier laat Henson zijn ‘dark side’ zien – hij schreeuwt en laat zijn elektrische gitaar huilen en knallen.

Is the water dragging at your feet
Urging you to slip down underneath
Are you gonna let me take your soul
My god, you lead me on, I'm gonna eat you whole


Na Kronos mogen we weer even op adem komen met het prachtige Beekeeper, gevolg door het al eerder uitgebrachte Sweetheart, what have you done to us (van de gelijknamige EP). Het is niet alleen misère dat de klok slaat in de wereld van Keaton Henson, als we de tekst van In the Morning mogen geloven is er een sprankje hoop.

There may be questions in your head
As a new day is dawning
Like what things for us lie ahead
And woman, I will see you in the morning


Birthdays is, hoewel de titel anders doet vermoeden, geen vrolijk plaatje geworden. Het is prachtig en tegelijkertijd pijnlijk om naar te luisteren, vanwege alle emoties die Henson in ieder liedje heeft gegoten. Eén van de beste singer-songwriter platen van dit jaar en hopelijk weet deze Britse jongeman een groot publiek te ontroeren met zijn goudeerlijke liedjes.