Maargoed. Nummer TIEN dus. Meteen mijn eerste bezoek aan de Oosterpoort in Groningen, een stad waar ik graag kom maar die gewoon té ver is voor een dagje op en neer. Een mooie zaal, qua indeling doet het me denken aan de grote zaal van Muziekgebouw Eindhoven. Het geluid is vanavond echt PERFECT (kan de Afas nog een puntje aan zuigen) en we hebben een mooi plekje rechtsvoor (bij Orri) kunnen bemachtigen. De volgende keer, 13 oktober in Keulen, gaan we voor een plekje in het midden en dan iets verder naar achter - al is zo'n hek zeker wel handig tijdens het concert. Zeker vanavond: mijn voeten doen zeer en ik merk dat ik echt te weinig heb geslapen vannacht.
De setlist is grotendeels hetzelfde vanavond, alleen Dauðalagið ontbreekt vanavond. Ik vond het leuk om de nieuwe nummers nogmaals te horen, en ik vond ze zelfs nóg iets beter dan gisteren. Ik had van tevoren eigenlijk een beetje mijn twijfels over een back-to-back SR ervaring - gaat het niet vervelen?
Het antwoord op de tweede vraag is simpel: nee. Natuurlijk heb ik de set al gehoord, maar je gaat toch op andere dingen letten. Gisteren heb ik vooral Georg en Jonsí geobserveerd, vandaag was Orri aan de beurt. En de conclusie is dat 'ie toch echt één van de beste drummers ter wereld is. ;) (ja, ik ben bevooroordeeld). Wat gaat die man tekeer zeg! En een paar secondes later speelt 'ie weer heel bedachtzaam en gevoelig. Je moet het maar kunnen...
Ik heb meer van de lichtshow meegekregen, omdat ik iets minder emotioneel was. Hoewel, minder... bij Popplagið stond ik gewoon wéér te spacen, maar wel minder intens dan gisteren in Amsterdam. Na afloop heb ik nog een drumstok weten te bemachtigen (yay!) een mooie toevoeging aan mijn Sigur Rós collectie en een aandenken aan mijn 'jubileum concert'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten