Avonturen in de sportschool...

Het liefste zou ik in m’n uppie willen sporten, maar ik weet dat er dan ontzettend weinig van terecht zal komen omdat ik ab-so-luut geen doorzettingsvermogen heb. Alleen wandelen gaat goed solo, ik loop met gemak 15 km of meer. Vroeger (lees: toen er nog geen metaalwinkel in mijn enkel zat) ging ik nog wel eens eens “hardlopen” op de dijk, maar dat was geen succes. Ik zei dan tegen mezelf “na de bocht mag ik een stukje wandelen” maar tien meter vóór de bocht vond ik het ‘close enough’ en hield ik het voor gezien.

Nu mijn rugbydagen voorbij zijn ben ik, na allerlei blessures, weer begonnen met sporten en tot nu toe gaat het best goed. Hardlopen heb ik opgegeven, want dat is echt niet leuk zonder bal en tegenstander.. fietsen en wandelen, dat vind ik nog wel leuk. Niet dat ik mezelf tot het uiterste drijf, dat is ook weer een beetje overdreven, maar ik zweet wel en mijn hoofd lijkt aan het eind van de sessie op een buitenaardse rode biet.

Gelukkig ken ik weinig schaamte en vertoon ik me gewoon in strak broekje en ongeschoren benen bij de spinningles. Het zal er vast niet uitzien, trillende wobbly bits, maar I couldn’t care less. Ik had het nooit verwacht maar ik vind het echt leuk, met uitzondering van sommige yoga posities – mijn lijf is na alle jaren lichamelijke misère zo stijf als een hoedenplank.

Dus, als ik het kan, kan jij het ook – je moet gewoon beginnen. En schaam je vooral niet voor de dingen die je niet goed kunt, ik kan het dan waarschijnlijk nóg slechter! ;)

Ik heb ook abs... ze zijn erg goed geïsoleerd ;)