De reden voor het Dublin deel van mijn trip was simpel: SUFJAN STEVENS. Ik ben groot fan van deze Amerikaanse singer-songwriter, dus toen ik zag dat hij naar Dublin kwam voor 2 concerten twijfelde ik geen moment. Ik koos voor een kaartje op rij B, maar toen ik bij de zaal aankwam bleek dit gewoon een plek op de 1e rij te zijn - zo'n beetje in het midden. Een perfecte plek! Later meer over dit magistrale concert, laat ik het eerst maar eens hebben over mijn dagprogramma.
Ik kom graag in Dublin. De oude straatjes, vriendelijke mensen, geschiedenis en muziek spreken me erg aan en ik zou er prima kunnen wonen (ware het niet dat het stukken duurder is dan Belfast). In het jaar dat ik voor Tourism Ireland werk heb ik veel ideeën opgedaan voor Dublin-dagtrips, en ik besloot wat plekken van mijn wishlist af te vinken.
De eerste stop was Marsh's Library: de oudste openbare bibliotheek van Ierland, gebouwd in 1701. Het ligt pal achter St. Patrick's Cathedral, maar veel mensen lopen er finaal voorbij. Als je binnenkomt, word je meteen verwelkomd door de geur van oude boeken - HEERLIJK! De oude boekenkasten, de gravures, het plafond - ik vond het allemaal even prachtig. De tweede galerij bevat een aantal 'reading cages' en het verhaal erachter vond ik erg interessant. Toen de bibliotheek net open was werden er veel kleinere boeken gejat (dat was toentertijd zo'n beetje evenveel waard als goud), in totaal zo'n 1000 titels. Om dit tegen te gaan werden de mensen met hun boek in één van de kooien opgesloten, als ze klaar waren met studeren/ lezen konden ze een belletje rinkelen.
Op naar het noorden van het centrum. Verborgen tussen de kantoorgebouwen, niet ver van Jameson Distillery, ligt St. Michan's Church. Van de buitenkant ziet het er totaal niet spannend uit: een grauwe kerk aan een drukke straat. Dit is echter een plek met veel geschiedenis: op deze plek staat al sinds de 11e eeuw een kerk, de oudste boven de Liffey Rivier. Onder de kerk wordt het pas echt interessant: in de crypten zijn ooit per toeval gemummificeerde lijken gevonden, de oudste is 800 jaar oud. Er liggen 2 geestelijken (want vroeger waren dat de enige personen die in de kerk werden begraven, voordat geld een rol ging spelen), de andere is twijfelachtig vanwege zijn afgehakte hand - dat was een teken dat je een crimineel verleden had. Misschien had hij zich bekeerd? Of had hij een ongeluk gehad?
De oudste mummie is al helemaal een raadsel. Men vermoed dat het een kruisvaarder was, maar hoe kwam hij dan ooit in deze kerk terecht? Zijn vinger is gebroken, omdat men dacht dat het geluk bracht als je deze aanraakt. Dat mochten we natuurlijk ook even proberen - ik ben benieuwd! Het was trouwens een bijzonder lange man (meer dan 2 meter, echt een reus), ze hebben zijn voeten afgehakt omdat hij anders niet in de kist paste. Ik vond de mummies, kisten en doodshoofden bijzonder intrigerend - en de verhalen eigenlijk nóg interessanter.
Na een wandeling door het centrum, met vooral stops in boekenwinkels en marktjes, was het tijd om naar de zaal te gaan voor deel 2 van de dag. Ik was uiteraard veel te vroeg (as usual), maar dit gaf me wel genoeg tijd om mijn slag te slaan bij de merchandise tafel. Ik hou van de wisselkoers op dit moment, en heb met liefde een stukje loon afgestaan aan meneer Stevens.
Het voorprogramma Madisen Ward and the Mama Bear was super leuk, ik luister al een paar maanden naar hun album en het maakt me erg blij. Een korte introductie: Madisen Ward speelt samen met zijn 63-jarige moeder Ruth (aka Mama Bear) een mix van soul, folk en blues. Aanstekelijke liedjes met leuke teksten, plus geweldige stemmen. Ik ben vooral fan van Mama Bear, ik hoop echt dat ik er zo relaxed bij zit als ik zo oud ben.
Na een korte pauze was het dan ein-de-lijk tijd voor de man himself, Sufjan. Gedurende de reguliere set speelde hij zijn nieuwe album in z'n geheel, plus wat oudjes zoals Vesuvius (inclusief dorky dansjes, je kon me opvegen!). Ik had van tevoren gedacht dat het vrij akoestisch en laid-back zou worden, aangezien het album zo is - maar hij peperde de boel wat op mbv arrangementen. Dat pakte voor het grootste deel erg goed uit!
De toegift was er één uit een droom: 7 pareltjes, van de verschillende oude albums. Er zaten zelfs nummers van de All Delighted People EP voorbij, mijn favoriet! Elke keer als ik dacht 'Ja, dit is toch echt de beste' kwam er weer een ander schitterend klein liedje tevoorschijn. Bij For the Widows in Paradise, for the Fatherless in Ypsilanti kreeg ik een brok in mijn keel, John Wayne Gacy Jr zorgde voor een kleine traan, de uitvoering van Chicago maakte me intens gelukkig... en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Het was een magische avond! Normaal gesproken maak je zoiets één keer in je leven mee, maar ik heb het geluk dat ik eind deze maand weer ga... :)
Tot die tijd geniet ik lekker na met mijn filmpjes!
